Αποχώρηση ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ από το 16ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ

Στη διαδικασία ψήφισης των αποφάσεων για το πρόγραμμα δράσης της ΟΛΜΕ για την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου ενάντια στις απολύσεις εκπαιδευτικών, οι εκπρόσωποι των παρατάξεων ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ στην πρώτη ψηφοφορία καταψήφισαν την πρόταση για κινητοποιήσεις και για τη σύγκληση Διαρκούς Συνεδρίου. Στη συνέχεια ζήτησαν καταμέτρηση και δήλωσαν ότι απέχουν από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία. Αφού έγινε η καταμέτρηση και υπήρξαν 214 ψήφοι υπέρ της πρότασης σε σύνολο 347 παρόντων (οι σύνεδροι του ΠΑΜΕ δεν συμμετείχαν στη συγκεκριμένη ψηφοφορία αφού δεν θα ψήφιζαν κανένα πλαίσιο πέρα από το δικό τους).

Πέρα από τις όποιες τεχνικές-καταστατικές διαδικασίες, η αποχώρηση των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ από ένα συνέδριο που αντιμετωπίζει για πρώτη φορά απολύσεις μονίμων εκπαιδευτικών και καταργήσεις ειδικοτήτων προκειμένω να μην παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις εναντίων της κυβέρνησης τους χαρίζουν επάξια τον τίτλο των Κυβερνητικών Συνδικαλιστών. 

Οι σύνεδροι έχουν ονοματεπώνυμο και συγκεκριμένη αποστολή. να μεταφέρουν στο συνέδριο τις αποφάσεις της βάσης των εκπαιδευτικών. Όσοι αποχώρησαν, τι δικαιολογία θα ψελλίσουν στους απολυμένους συναδέλφους τους; 

"Δεν ήξερα..."

"Έτσι κάναν όλοι..."

"Είχα ενστάσεις επί της διαδικασίας..."

"Δεν κατάλαβα τι σημαίνει διαρκές συνέδριο..."

Ποιος από αυτούς, χωρίς ντροπή, θα κοιτάξει στα μάτια τον προς απόλυση συνάδελφο που τον εμπιστεύθηκε με την ψήφο του να τον εκπροσωπήσει; Πως έφυγε από το συνέδριο που με τις εισφορές των συναδέλφων πήγε, για να κοιμηθεί τον ύπνο του δικαίου;

Τα Συνέδρια δεν είναι τουρισμός, γνωριμίες και μπουζούκια. Όσοι ήμασταν παρόντες στο 16ο Συνέδριο (και δεν εμφανιζόμασταν μόνο στα τρία γεύματα και τις ψηφοφορίες) παρακολουθήσαμε την επίπονη προσπάθεια, κάθε μέρα από τις 9 το πρωί μέχρι τις μικρές μεταμεσονύκτιες ώρες, άνθρωποι με διαφορετικές αφετηρίες και ιδεολογίες να προσπαθούν να ξανακάνουν τον συνδικαλισμό αυτό που έπρεπε να είναι. Ασπίδα και όπλο των εργαζομένων και όχι δεκανίκι της κυβέρνησης. 

Στο συνέδριο πήγαμε με μια αποστολή. Να μεταφέρουμε την φωνή, την αγωνία και την αγανάκτηση των συναδέλφων. να εξασφαλίσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν. Αυτά που μας κλέβουν. 

Και όποιος από εδώ και πέρα δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αυτή τη φορά δεν θα έχει να κάνει μόνο με τη συνείδησή του. Θα έχει να κάνει και με τους συναδέλφους που τον ψήφισαν. 

13/7/2013

Φραγγίδης Μανώλης