Τρεις μήνες πριν τον Ιούνιο , το Υπουργείο Παιδείας , σε μια κίνηση καθαρά επικοινωνιακή και πελατειακή , βγάζει από τη ναφθαλίνη , που το ίδιο την είχε τοποθετήσει, την ενισχυτική διδασκαλία, σε μια κακέκτυπη και προκλητικά υποκριτική εκδοχή της.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι προφανή:
Γιατί το υπουργείο ανακοινώνει την ενισχυτική, τη στιγμή που δεν έχει καλύψει ακόμη τα πάνω από 2000 κενά στην εκπαίδευση?
Πόσες εβδομάδες πραγματικών μαθημάτων στα πλαίσια της ενισχυτικής απομένουν , μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, από τη στιγμή έναρξης των μαθημάτων?
Τα παραπάνω ερωτήματα(και οι αυτονόητες απαντήσεις), είναι αποκαλυπτικά του μεγέθους της προκλητικής υποκρισίας της ηγεσίας του υπουργείου και του δήθεν ενδιαφέροντος του για την πραγματική βοήθεια των μαθητών που την έχουν ανάγκη.
Δυστυχώς όμως, η ιστορία της νεοανακοινωθείσας ενισχυτικής έχει και άλλες σκιές.
Οι εκπαιδευτικοί που θα εργαστούν εκεί (και θα αμείβονται με την ελάχιστη αποζημίωση των ωρομισθίων) , θα μπορούν να απολύονται εάν στο τμήμα απομείνουν λιγότεροι μαθητές από το προβλεπόμενα όριο των 10 μαθητών(με εξαίρεση δυσπρόσιτες περιοχές, νησιά) . Ένα τμήμα θα μπορεί να ξεκινήσει, για παράδειγμα με 11 μαθητές και στην πορεία, εάν αποχωρήσουν 2, θα αποκλειστούν και οι υπόλοιποι μαθητές, ενώ ο εκπαιδευτικός θα απολυθεί.
Το μόνο θετικό είναι πως κάποιοι συνάδελφοι θα εξασφαλίσουν ένα (τριτοκοσμικό, έστω) μεροκάματο.
Τα αρνητικά του εμπαιγμού Εκπαιδευτικών, Γονέων και Μαθητών καθώς και της απαξίωσης του δημόσιου σχολείου, της δωρεάν εκπαίδευσης και της παιδείας γενικότερα μπορεί να τα αξιολογήσει ο καθένας. Η νεοανακοινωθείσα ενισχυτική είναι απλά ένα ακόμη κομματάκι στο παζλ.
1/3/2012
Μανώλης Φραγγίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου